توت فرنگی راه راه

نمی دونم چه اتفاقی داره میفته، مسخره ست که آدم خودش رو از داشتن عزیزتریناش کنار خودش محروم کنه بره جایی که فکر میکنه میتونه یه زندگی شاد و جدید برای خودش بسازه، بعد یه روز به خودش میاد و میبینه نه تنه توت فرنگی راه راه...ادامه مطلب

حالا که از همه چیز و از همه کس جدا شده بودم، حالا که تافته جدابافته شده بودم و اَنگِ خودسر بودن و کله شق بودن بهم چسبونده بودن باید قصه خودم رو مینوشتم.

+پناه بر خدا میریم جلو 

توت فرنگی راه راه...

تو سَرَم ابره، تو چِشمام بارون...

+حس میکنم دارم تموم میشم.

توت فرنگی راه راه...

گذشته رو مرور میکنم،  یادم میاد که همه اوایل یه سوال تکراری ازم میپرسیدن؛ ارزششو داشت؟! منم به همه میگفتم آره،خیلی!اون موقع ها داغ بودم، از اینکه به چیزی که میخواستم داشته باشم رسیده بودم راضی و مفتخر بودم...یه کم که گذشت انگار همه چی از سرم یا از دلم افتاد...راستش دیگه نمیدونم چی میخوام و نمیخوام، انگار که قصر رویاهام روی سرم خراب شده باشه...انگار که تازه از خواب بیدار شدم. انگار همه چیز رو دیگه مثل روز اول نمیبینم. 

توت فرنگی راه راه...

تصمیم گرفتم دیگه سکوت کنم، دیگه حتی گفتن ناراحتی هامم دردی رو دوا نمیکنه جز اینکه طرف مقابل رو خسته کنه.تصمیم گرفتم ساکت باشم و ساکت باشم و وقتی که دیگه نتونستم ساکت باشم تصمیمم رفتن باشه، نه موندن و  چند روز غرغر کردن و بعدم همه چیز رو به شکل سابق ادامه دادن...

توت فرنگی راه راه...

زنعمو از گریه کردن حرف میزد، از سیاست های زنانه...

توت فرنگی راه راه...

خودمونم نمیدونیم خوشبختی یعنی چی، فقط اسمشو شنیدیم!

توت فرنگی راه راه...

بهار شده و من هنوز دلتنگم. هنوز عصبی،  هنوز گیج، هنوز بلاتکلیف، هنوز خودمو دوست ندارم،  زندگیم رو هم... هنوز دلم تغییر میخاد با اینکه میدونم هیچی عوض نمیشه. یه سری نگرانی های شخصی  دارم که... اصلا بیخیال...مامانمو میخام، بابامو میخام، اتاق کوچیک و شلوغ پلوغم رو میخام با عروسکای توش... توت فرنگی راه راه...ادامه مطلب

دلتنگی آخر هفته ها از چشمات گوله گوله میچکه میاد پایین. هرچی بیشتر اشک میریزی جای سبک شدن، سنگینتر میشی...

توت فرنگی راه راه...

هیچ حسی نسبت به بیست وچهار سالگی ندارم...

توت فرنگی راه راه...